|
|
Rooding is zelf nooit in Marokko geweest. Maar om een armchair
traveler (reiziger in gedachten) te zijn is voor haar geen probleem.
Als ze aan Marokko denkt, ruikt ze bepaalde geuren, warm en kruidig,
zoals de geur van pepermuntthee. Ze hoort het geroezemoes van een stad
met claxonnerende auto’s en even verderop het getrappel van een zwaar
beladen ezel. De lokroep van een moskee, muziek en eenmaal uit de stad
haar eigen voetstappen in het zand. |